Autisme, ook wel Autisme Spectrum Stoornis (ASS) is een beeld waarbij een individu moeite ervaart op twee gebieden, namelijk binnen de sociale interactie en communicatie (moeite met wederkerigheid tonen, moeite met een koetjes en kalfjes gesprek, moeite met aangaan en aanhouden van vriendschappen en relaties, etc.) en binnen de gedragspatronen, interesses en activiteiten die iemand heeft en uitvoert (herhalende stereotiepe bewegingen, ook wel stimmen genoemd bijvoorbeeld, moeite met verandering of veranderende omgevingen, beperkte interesses, etc.). Over de oorzaak van autisme wordt nog veel gespeculeerd. Er lijkt een sterke erfelijke/genetische component te zijn bij mensen die autisme hebben. Ook komt er steeds meer aandacht voor de effecten van zware metalen en de link met onder andere autisme. Hoewel de wetenschap hierin nog wat achter blijft zijn er inmiddels behoorlijk wat ervaringsverhalen van ouders die autisme symptomen zien verminderen als zij zich richten op het verminderen van zware metalen in het lijf.
Door deze beperkingen kan het leven uitdagend zijn. We zien veel kinderen en jeugdigen die bijvoorbeeld psychologische hulp zoeken doordat zij uitgevallen zijn met de start van de middelbare school. Deze verandering van school kan voor mensen met een autisme beeld soms heel ingewikkeld zijn omdat er ontzettend veel verandert in hun leven. Het kan dan voelen alsof het leven jou niet goed af gaat, waardoor je je somber kan gaan voelen.
Het kan helpend zijn om te weten wat kan verklaren dat het leven jou soms niet lijkt te lukken of waarom je je zo anders voelt dan de rest.
Genderdysphoor of autisme?
Vandaag de dag levert het onderwerp gender en seksuele voorkeur verhitte discussies op. Waar tot voor kort nog geen half procent van de populatie een genderdysphorie had, twijfelt nu ongeveer 1/3 van een gemiddelde klas aan zijn geslacht maar daarnaast ook zijn seksuele voorkeur. Mensen met autisme kunnen gevoelens van aseksualiteit ervaren. Dit heeft te maken met de problemen binnen de sensorische integratie waardoor zij moeite ervaren met de beleving van interne processen. Het gebeurt sinds op het oplaaien van de maatschappelijke discussie meer dan eens dat jongens en meiden rond de leeftijd van de middelbareschooltijd in de psychologie binnenkomen met vragen over hun geslacht en seksuele voorkeur. Na een aantal gesprekken blijkt dan dat er vermoedelijk sprake is van een autisme beeld dat de gevoelens kan verklaren. Dat mensen met autisme zich aangetrokken voelen tot het idee van een genderdysphorie heeft mogelijk te maken met dat zij zich in de regels anders voelen dan de gemeenschap om hen heen en de vragen die hierdoor ontstaan beantwoord lijken (!!) te worden door een genderdysphorie. Hoewel een transitie ingaan vandaag de dag niet heel ingewikkeld is en aantrekkelijk lijkt, ben ik hier geen voorstander van (uitzonderingen daar gelaten). De suïcide cijfers onder mensen die een transitie doorgegaan zijn, zijn schrikbarend. De maakbaarheid die wij hierin denken te hebben, voorkomt dat we kijken naar wat er echt aan de hand is en wat wij als mensen dus ook echt nodig hebben. Ben jij benieuwd naar wat jouw gevoelens verklaart? Laten we er samen naar kijken.